CE İŞARETİ

Yönetmelik, yapı işlerine ilişkin temel gereksinimler açısından yapı malzemelerine uygulanacak kuralları kapsar Yapı Malzemeleri: Binalar ve diğer Yapı mühendisliği işlerini içermek üzere tüm yapı işlerinde kalıcı olarak kullanılmak amacı ile üretilen bütün malzemeleri. Yapı malzemelerine bazı örnekler:

• Prefabrik beton ürünleri
• Kapı, pencere ve bileşenleri
• Membranlar
• Isı yalıtım elemanları
• Alçıtaşı esaslı ürünler
• Yer dokumaları
• Duvarcılık ile ilgili ürünler
• Sıhhi tesisat malzemeleri
• Yapılarda kullanılan ahşap malzemeler ve yardımcı malzemeleri
• İnşaat kireci ve hidrolik bağlayıcılar
• Atık Su İle İlgili Ürünler
• Beton, harç, sıva ve bunlarla ilgili ürünler
• Yol yapımında kullanılan ürünler
• Yapı işlerinde kullanılan yapıştırıcılar
• Çatı kaplamaları, aydınlatmaları, pencereleri ve yardımcı malzemeler
• Döşemeler
• Yangın alarmı, müdahale ve ateş ve duman kontrol ve önleme donanımları
• Mekan ısıtma uygulamaları

Yasal Durum:

27 Haziran 1991 tarihinden itibaren, 89/106/EC Yapı Malzemeleri Yönetmeliği (Construction Products Directive) Üye Ülkelerde zorunlu olmuştur. 8 Eylül 2002 de Türkiye de Yapı Malzemeleri Yönetmeliği (89/106/AT) olarak yayınlanmıştır ve zorunlu hale gelmiştir.

Uygunluk Değerlendirme Süreci:

Yapı Malzemeleri Yönetmeliği kapsamına giren bir ekipmana CE işareti vurulabilmesi için harmonize standartların yada Avrupa Teknik Onay Kılavuzlarının yürürlükte olması gerekmektedir. Harmonize standartlar ve ATOK olmadan bir ürün yapı malzemesi de olsa CE işaretleme yapılamaz. Yapı Malzemeleri Yönetmeliğinde ürün gruplarına göre tüm uygunluk değerlendirme sistemleri Konsey Kararları ile tanımlanmıştır. Yapı Malzemeleri Yönetmeliğinde 4 Sistem Tanımlanmıştır. Bu sistemlerde Üreticinin ve Onaylanmış Kurumların görevleri ayrı ayrı tanımlanmıştır.

Uygunluğun Belgelendirilmesi (Uygunluk Beyanı ile birlikte)

• SİSTEM 1 & 1+ seviyesindeki ürünler için;
  Malzemenin başlangıç tip testi; fabrika ve FÜK’ün ilk tetkiki; FÜK’ün devamlı gözetimi;
  alınan numunelerin deneyi.
• SİSTEM 2 & 2+ seviyesindeki ürünler için;
  FÜK’ün belgelendirilmesi; FÜK’ün devamlı gözetimi, değerlendirilmesi ve onaylanması.
• SİSTEM 3 seviyesindeki ürünler için;
  Malzemenin (onaylanmış laboratuar tarafından) başlangıç tip testi.
• SİSTEM 4 seviyesindeki ürünler için;
  Onaylanmış kuruluşa gerek yoktur, tüm görevler üreticinindir.

Uygunluk Değerlendirme Prosedürleri

(a) Onaylanmış kurum yada üretici tarafından ürünün ilk tip testinin yapılması;

(b) Onaylanmış kurum yada üretici tarafından önceden belirtilen test planına göre fabrikadan alınan numunelerin test edilmesi ;

(c) Onaylanmış kurum yada üretici tarafından fabrikadan , pazara sunulmuş ürünlerden yada inşaat bölgesinden alınan numuneleri denetim-test edilmesi ;

(d) Onaylanmış kurum yada üretici tarafından gönderilmek üzere hazır bekletilen yada gönderilmiş partiden alınan numunelerin test edilmesi ;

(e) Üretici tarafından Fabrika Üretim Kontrolünün sağlanması;

(f) Onaylanmış kurum tarafından fabrika ve fabrika üretim kontrolünün ilk denetimi ;

(g) Sürekli gözetim , Onaylanmış bir kurum tarafından fabrika üretim kontrolünün denetlenmesi ve sorgulanması

Başlangıç Tip Testleri :

Teknik dokümanlarda tanımlanan tüm testlerin gerçekleştirilmesidir. Bu testler ile ürünün kullanım için uygunluğu değerlendirilmez. Ürün performansının teknik dokümanlarda açıklanan özellikler ile karşılaştırmasını gösterir.

Fabrika Üretim Kontrolü (FÜK) :

Üretici tarafından uygulanan sürekli iç üretim kontrolüdür. Yapı Malzemelerinin teknik dokümanlara uygun olarak üretildiğinin üretici tarafından güvence altına alınmasıdır. Üretici tarafından benimsenmiş tüm koşulların ve gereksinimlerin prosedür ve politikalar şeklinde dokümante edilmesidir. Bu dokümantasyon kalitenin nasıl sağlandığını, ürün özelliklerinin nasıl sağlandığını ve operasyonların nasıl kontrol edildiğini gösterir.

Numunelerin Test-Denetimi :

Ürün uygunluk belgelendirmesi için (Örnek Sistem 1+) Onaylanmış Kurum yada Üretici tarafından İnşaat Sahasından, Fabrika Alanından yada Satış Merkezlerinden alınan numunelerin test-denetimidir. Numune test-denetimi ilk tip testine göre test edilir ve beyan edilen gereksinimlere uygunluk incelenir.

Yapı malzemeleri yönetmeliğin EK I’inde yer alan Temel Sağlık ve Güvenlik Gereksinimlerini karşılamalıdır.
Bunlar:

1.  Mekanik Dayanım ve Denge
2. Yangın Emniyeti
3. Hijyen, Sağlık ve Çevre
4. Kullanım Emniyeti
5. Gürültüden Korunma
6. Enerji Tasarrufu ve Isı Tutma